గతం లోంచి భవిష్యత్తులోకి

న్యూ ఇయర్ వచ్చేస్తోంది కదా..ఏమైనా కొత్త పోస్టులు రాస్తున్నావా అని నా ఫ్రెండుశైల నన్ను అడిగింది ,ఏం రాయాలబ్బా అనుకున్నాను ..ఏదో రాయడం ఎందుకు ..ఈ సంవత్సరం లో జరిగినవన్నీ రాసేస్తే బెటర్ కదా అని 


ఎన్నొ రోజులుగా మా ఇంటికి ఎవరూ రాకపోవడం వల్ల ..

2011

జనవరి 1 న దేవుడిని మొక్కేసుకున్నాను ఈ సారి నా ఇల్లు ఖాళీగా ఉంటే మాత్రం నేనస్సలు ఒప్పుకోను అని.


అంతే ఏ కళనున్నాడో పది రోజుల తర్వాత నుంచి తన వరాలను కురిపించడం మొదలు పెట్టాడు , మొట్టమొదటగా మా ఫ్లాట్ కింద ఫ్లాట్ లో ఉంటున్న ..నా ఫ్రెండ్ ని పిలిచాను ...విచిత్రంగా ఎప్పుడు రానిది ఒకసారి పిలవగాని సపరివార సమేతంగా వచ్చి నన్ను హేపీస్ చేసేసింది . హమ్మయ్య దేవుడు నా మాట విన్నాడన్నమాట అనుకున్నాను .
తర్వాత పది రోజులకి మాకెంతో ప్రియమైన ..మా పెద్ద తోటికోడలు ..వాళ్ళ పిల్లలు,మా బావగారు వచ్చారు ..వాళ్ళతో కొత్త సం|| లోని  మొదటి నెల సరదాగా గడిచిపోయింది .

ఫిబ్రవరి వచ్చింది ..మా వాడి పుట్టిన రోజు హడావుడి మొదలైంది ..ఏం చేయాలి ?ఎవరి ని పిలవాలి ? ఎంత అవుతుంది అని నేను మా వారు బేరీజు వేసుకుంటూ ఒక నాలుగు రోజులు , తర్వాత షాపింగులు , రిటర్న్ గిఫ్టులు అంటూ ఉండగానే మా బాబు గాడి పుట్టిన రోజు ఘనంగా (ద్రవం , ఘనం కాదు ) ..సరదాగా జరిగి పోయింది . ఆ తర్వాత ఎంతైంది , ఏమేమి వచ్చాయ్ ,అందరి రెస్పాన్స్ ఏమిటి అని ఒక నాలుగురోజులు మా వారు ఆలోచిస్తూ ,మాట్లాడేస్తూ ఉండగానే ..మా ఊరికి వెళ్ళేపని పడింది ..రెండురోజుల్లో వచ్చేస్తా అని తను బయలుదేరి వెళ్ళి ..వస్తూ 


మార్చి తో పాటు , సర్ప్రైజ్ చేస్తూ నా చిన్న తోటికోడలి ని కూడా తీసుకు వచ్చారు ..తనకి నాకు స్నేహ బంధం ఎక్కువ ..కాసేపు కబుర్లు చెప్పుకుంటూ మా వాడికి ఎగ్జామ్స్ కి ప్రిపేర్ చేస్తూ ..మధ్య మధ్యలో బయటకి తిరుగుతూ ...వాళ్ళ అమ్మాయిని ఆడిస్తూ ..గడిపేసాము ...తను ఉన్న పది రోజులు ఎలా గడిచాయో అస్సలు తెలియలేదు .ఆ తర్వాత ఆ మెమొరీలతో కొన్ని రోజులు ..మళ్ళీ ఏప్రిల్ వస్తోంది ..సెలవులు వస్తాయిగా ..మళ్ళీ కలవచ్చు అని ఆరాటంతో ఆ నెల ఎలాగోలా గడిపేసాను .

ఏప్రిల్  లో మా పెద్దక్క ఫోను చేసింది (తోటికోడలు) వాళ్ళ రెండోవాడికి ఉపనయనం చేస్తున్నాం , త్వరగా వచ్చేయాలని చెప్పడానికి ..హమ్మయ్య దొరికింది వంక మా వాళ్ళందరిని మళ్ళీ కలుసు కోవచ్చు అని తెగ షాపింగులు చేసేసి , రిజర్వేషనులు చేయించుకుని , మా వాడి చేత స్కూలు డుమ్మాకొట్టించేసి నేను మా ఊరి రైలు ఎక్కేసాను . మా అత్తగారు ,మావగారు అందరూ నా కోసమే ఎదురుచూస్తూ ఉన్నారు ..తర్వాత రోజు అందరం కలిసి మా అక్క వాళ్ళ ఊరు పొలోమంటూ వెళ్ళిపోయాము ... కోలాహలంగా, చుట్టాలతో , పిల్లలతో , పెద్దలతో , ముఖ్యంగా మేమందరం కలిసిన ఆనందంతో  ఏప్రిల్ నెల లో మా చిన్నోడి ఉపనయనంతో సరదాగా గడిచిపోయింది .

 మే,జూన్‌ నెలలు రెండూ మాకెంతో విషాదాన్ని ,బాధని ,ఆ బాధ వల్ల కలిగిన జ్ఞాపకాలనే వదిలేసి వెళ్ళాయి ...


జూలై ని కూడా వదిలేసాను అందులోనే ఉండిపోతే పిచ్చి వాళ్ళుయ్యేట్లు ఉన్నామని ..మా అమ్మని, నాన్నని మా ఊరు రమ్మని గొడవ చేసాను ...వాళ్ళు ఇదిగో వస్తాం , అదిగో వస్తాం అంటూ ...


ఆగస్టు లో మా అమ్మ ,నాన్న వచ్చారు ...పూజలు,శ్రావణ మాసాలు మొదలయ్యాయి  ..ఇంక నేను,  మావాడు హాయిగా మా అమ్మవాళ్ళతో కాలాన్ని గడిపేసాము ..

సెప్టెంబరు వినాయకుని ఇంటికి తెచ్చే హడావుడి తో మా అమ్మ తో సహా అందరం బిజీ అయిపోయాము ...ప్రతీ వినాయక చవితికి మా అమ్మ చేసిన నైవేద్యం తినే దేవుడు ..ఎందుకో ఈ సారి అమ్మాయ్ ఎలాగైనా ఈ సారి నీదే అన్నాడు , అంతే హుషారుగా నేను నైవేద్యాలు రెడీ చేసేస్తుంటే ..మా అమ్మ , నాన్న పోటా పోటీ గా మా వారి చేత , మా వాడి చేతా పూజలు చేయించేసారు . తర్వాత రోజు అలవాటు ప్రకారం మా ఫ్రెండ్సంతా కలిసి రాత్రంతా రక , రకాలా వినాయకులని చూడటానికి వెళ్ళు మా సిటీ అంతా చుట్టేసి వచ్చాము , ఆ తర్వాత రోజుకో ప్లేసు చొప్పున కావలిసి నన్ని వినాయకులని మా అమ్మకి చూపించేసాము .ఆ సరదాలోనే మా వారు వినాయక నిమజ్జనం రోజున కొల్హాపూర్ తీసుకువెళ్ళి పద్మవ్యూహం చూపించి అందులోంచి దాటించి (బహుశా ఛేదించి అనాలేమో) తీసుకువచ్చారు .ఈ దేవతలందరి దీవెనలతో నాకు మంచి పాటల గ్రూపు దొరికింది ...ఆ గ్రూపు ద్వారా నాకు అన్నయ్యలు , ఫ్రెండ్సు తెగ పరిచయమయ్యారు ....నా ఆనందం మరింత పెరిగింది .


అక్టోబర్  లో దసరా వచ్చింది ...మాకు అందరికి బట్టలు , కొత్త వస్తువులు , టీవీ లు వచ్చాయ్ ...మా మరిది ,తోటికోడలు వాళ్ళ  బుల్లి యువరాణి గారితో వచ్చారు ,మా ఇల్లు మళ్ళి సందడి సందడి అయిపోయింది , ఉన్న నాలుగు రోజులు మమ్మల్ని ముప్పు తిప్పలు పెట్టి ..ఇల్లు బోసిపోయేలాగ చేసి మా యువరాణి గారు మళ్ళీ వాళ్ళ ఊరు వెళ్ళిపోయింది . ఈ లోగా మా వారి ఫ్రెండ్సు ఇద్దరు ముగ్గురు భోజనాలకి ,బ్రేకుఫాస్టులకి , డిన్నర్ లకి వచ్చి వెళ్ళారు ...ఈ సరదాలోనే తెలంగాణా గొడవల వల్ల మా నాన్న వాళ్ళ ప్రయాణం కూడా పోస్ట్ పోన్‌ అయింది ...


నవంబర్ హమ్మయ్య అని ఊపిరి తీసుకునేలోపు మా నాన్న చిన్నపిల్లాడిలా నేను మా ఊరికి వెళ్ళిపోవాలంతే అని పట్టు బట్టి టికెట్టు కొనుకుని ఆదరబాదరా మా ఊరి కి చెక్కేసారు ,వాళ్ళు అందరూ ఒకళ్ళ తర్వాత ఒకళ్ళూ వెళ్ళిపోయేసరికి నాతో పాటు మా బాబు ,నా ఇల్లు  కూడా బావురు మన్నాయి ...మళ్ళీ దేవుడా అని పిలిచే లోపు 

దీపావళి వచ్చింది మా ఫ్రెండ్సుతో సరదాగా హాయి హాయిగా చేసుకున్నాము ...మా సొసైటీలోని పెద్ద పిల్లలందరూ "అన్నా" కి మద్దతుగా ఏమి కాల్చడం మానేసారు ...చిన్న పిల్లలు తమవంతు కృషి చేసి దీపావళిని ఆనందపెట్టారు ......హమ్మయ్య నవంబరు అయిపోతోంది అనుకునే లోగా....మా వారు మా ఊరి టికెట్టు నా చేతిలో పెట్టి అర్జంటు పని ఉంది ఒకసారి అటుగా వెళ్ళిరా అన్నారు ఎగిరిగంతేసి తుర్రు మని మళ్ళీ మా ఊరి రైలెక్కేసి ...మా అత్త ని , మావగారిని చూసేసి వాళ్ళందరినీ హడావుడి పెట్టేసి ..నా పని నేను చూసుకుని మళ్ళి రైలు దొరకలేదు నా తొందరకి అందుకే బస్సెక్కి మా ఊరు వచ్చి ...మా వారికి గర్వంగా నా పనులన్నీ అయిపోయాయని చెప్పేసి ఒక నవ్వు విసిరేసి నా పని లోకి మళ్ళీ దూరిపోయాను ..ఇంతలో  మా ఫ్రెండ్సు వనభోజనాలు , పికినిక్కులు అన్నారు మళ్ళీ కెవ్వ్ మని కేకేలేసుకుంటూ పిన్న, (పెద్దలు లేరు ఎందుకంటే మాకు మేమే )పిల్ల ,జెల్లా అందరం కారులేసుకుని గాల్లో తేలినట్టుందే అనుకుంటూ బీచులకి  వెళ్ళి ,రైడు లకి వెళ్ళి సముద్రాల్లోకి దూకి (అంటే సేఫ్టీ జాకెట్టు ఉన్నాయ్ లేండి )  ,అక్కడున్న మట్టి ఒకళ మీదకి ఒకరు విసురుకుని ..పనిలో పనిగా మా పిల్లల ఒళ్ళంతా పట్టించేసి ...అలిసిపోయి ..గెస్ట్ హౌస్ చేరి అక్కడ వాళ్ళు పెట్టిన వింత పదార్ధాలని ఆహా ,ఓహో ,అమోఘం అని మెచ్చేసుకుని తినేసి , రాత్రుళ్ళు కబుర్లు ,కాకరకాయలు అనుకుని ..రెండు రోజుల తర్వాత అందరం నల్లగా , వింత లోకం నుంచి వాళ్ళలా ఈసురో ఇంటికి వెళ్ళాలా అనుకుంటూ మా ఇంటి దారి పట్టాము ..అందులోనించి తేరుకుని ఫోటోలు చూసుకుని మురిసి పోయి ఫేసుబుక్కుల్లోను ,మా సీక్రెటు గ్రూపుల్లోను పెట్టేసుకుని మూడు కామెంటులు, ఆరు లైకులతో ..... మెల్లగా, తొందరగా, గజిబిజిగా ,గందరగోళంగా 

డిసెంబరు లోకి వచ్చేసాము  ..హమ్మయ్య ఇంక కొన్ని రోజులలో  సంవత్సరం అయిపోతుంది ..ఈ నెల (దేవుడు )ఎవరిని పంపుతాడో చూడాలి , అనుకుంటూ ఉన్నాను ...మొదట నాందిగా నా చిన్న నాటి స్నేహితురాలు వచ్చింది ..అది వెళ్ళిన కొన్ని రోజులకి ..నేను ఫేసుబుక్కులో రాసిన రాతలని ,కోతలని చదివి ..ఎంజాయ్ చేసిన మిత్రులందరూ ఒక బ్లాగు బాగు అన్నారు ...అవునా నాకంత ఉందంటారా అని హాస్చర్య పడే లోపు మన జ్యోతి  గారు ...రాయ్ రాసేయ్ అని నాకు ముందుకి దారి చూపించారు  అప్పటి నుంచి నేను మురిసిపోయి ఆవిడ సహకారంతో ఈ నెల రెండో వారం నుంచి తెగ రాయడం మొదలుపెట్టేసాను ...హమ్మయ్య ఇంక నాకు బ్లాగులోకి వచ్చే అథిదులతో సందడి సందడి అనుకునే లో....ట్రింగ్ ట్రింగ్ ..ప్రియా ఫోను తియ్ ...ప్రియా ఫోను తియ్ ...అని మా వారి నుంచి ఫోను వచ్చింది ..హేయ్ నా చిన్ననాటి స్నేహితుడు వస్తున్నాడు వాడికి రాత్రికి భోజనానికి వస్తున్నాడు నువ్వు చేసే నా కిష్టమైన వన్నీ చేసి ఉంచు అని చెప్పారు ..అప్పటికే లేట్ అయింది ఎలా అని అడిగో లోపు ఖంగారు లేదు నెమ్మదిగా చేయ్ అన్నారు , అభయ హస్తం ఆమడదూరం లో కనిపించగానే ,నేను వంట చేయడం మొదలు పెట్టాను . (ఇంతలో చెప్పుకోవలిసిందేంటంటే ఇలా అకస్మాత్తుగ అథిధులు వస్తే ఏం చేయాలో అని ఖంగారు లో నేను గిన్నెల తో , కూరలతో కలగాపులగం చేసేస్తాను ..ఆ టైం కి ఇంట్లో మావారు ఉంటే తను నాకు సాయం చేస్తారు ..తనతో పాటే వస్తున్నారు అంటే మాత్రం నెమ్మదిగా కారుని 20 స్పీడు లో తీసుకువస్తారు )..మొదట్లో నేను చేయలేనని, కూడా ఉండి తొందర పడే మా వారు ..ఇప్పుడు నా మీద నమ్మకం తో హాయిగా ,నిశ్చింతగా ఊరంతా వాళ్ళని తిప్పి తీసుకొస్తారు ,(మా వారికన్న hyd  ఆటోవాళ్ళు నయం ).


అతను రావడం తోనే మా ఇంట్లో గల గల మొదలయ్యింది వదినా వదినా అని సొంత మరిదిలా మాట్లాడుతాడు .. ఆత్మీయంగా అనిపిస్తుంది ..మా అత్తగారి కుటుంబం , వాళ్ళ కుటుంబం చాలా ఏళ్ళు పక్కపక్కనే  కలిసి ఉండటం వల్ల వాళ్ళందరూ అన్నదమ్ముల్లా పెరిగారుట . వాళ్ళ చిన్నప్పటి విషయాలు మాట్లాడుతూ ,మధ్య మధ్యలో మా వారి గురించి చెపుతూ ,అల్లరి , ఆటలు అన్ని ...మధ్యలో నేను కూడా తనతో గలగల ...మా వారు మాత్రం నిశ్శ బ్ధం గా మా మాటలు వింటూ కూర్చున్నారు ..టైం చూస్తే తేదీ దాటేలా ఉంది ...హమ్మో అని గబ గబా భోజనాలు కానిచ్చి ...అందరూ నిద్రలకి ఉపక్రమించాము. తెల్లారినతర్వాత  ఈ సారి కుటుంబం తో రావాలని మాట తీసుకుని పంపించాము . ...క్రిస్ట్ మస్  సెలవులు ఇచ్చారు ఈ నాలుగు రోజులు సరదాగా మా వాడితో ఆడుకుందామని అనుకున్నాను ..మొన్న పొద్దునే లేచి మా వారిని ఆఫీసుకి పంపిన తర్వాత , నెమ్మదిగా పనులు చేసుకుని వంట గురించి ఆలోచించే లోపు మా వాడు పిజ్జ పిజ్జా అన్నడు ..ఇంట్లోది నచ్చదుగా ...సరే అని బయటకి వెళ్ళి పార్సిల్ తెచ్చుకుని తినే లో ..టింగ్ ..టాంగ్ ... ఈ సారి కాలింగ్ బెల్..డోర్ తీసి చూస్తే మా క్రింద్ 6 వ(మాది 9)  ఫ్లోర్ లో ఉండే ఆమె తన చిన్న బాబుతో నిల్చుని చూస్తోంది ...పెద్ద పరిచయం కూడా లేదు ఎప్పుడో రెండు నెలల క్రితం గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో చూసాను ... ఎందుకు వచ్చిందబ్బా అనుకుంటూ ...లోపలికి రమ్మని ఆహ్వానించి ..ఆ మాట ఈ మాట మాట్లాడిన తర్వాత ఇంటి తాళాలు పాడేసుకున్నాను సాయంత్రం మా వారు వచ్చేవరకు మీ  ఇంట్లో ఉంటాను అని అంది ..సరే దానికేం భాగ్యం ఉండండి అని చెప్పి వాళ్ళ బాబుకి పాలు కలిపి ఇచ్చి ..తన భోజనం గురించి అడిగాను ...లేదు తిని వచ్చాను అని చెప్పింది ..పర్వాలేదని నా దాంట్లో షేర్ చేసి ..వాళ్ళ బాబుని మా రూములో పడుకోబెట్టి కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కూర్చున్నాము ,ఇంతలో వాడు లేచి కెవ్వున ఏడవడం మొదలు పెట్టాడు .

ఏంటంటే వాడికి ఉయ్యాల అలవాటు అని తేలింది ...సరే సరే అని నా పాత చీర ఒకటి హాల్లో వేలాడ దీసి నా బుల్లి అథిధి ని పడుకోబెట్టాము .ఏమిటో ఎప్పుడు లేనంత నిద్ర వచ్చింది నాకు కూడా ..ఆమెకేమో అలవాటు లేదుట , నేను తనని ఎలా వదిలేసి నిద్రపోను , పైగా అపరిచితురాలు"?" అలాగే జోగుతూ మధ్య మధ్యలో టి వీ చానేల్స్ మారుస్తూ కాలక్షేపం చేసాను ...మావాడు నిద్రపోవడం వల్ల నాకు పెద్ద బాధ లేకుండా పోయింది ..లేదంటే వాడి ప్రశ్నలతో ఆమెని వెంటనే తరిమేసేవాడు ...సాయంత్రం అవుతుండగా వాళ్ళాయన వచ్చి వంద ధన్యవాదాలు చెప్పి ..వెళ్ళిపోయారు ...నిన్న మాత్రం ఎట్టి పరిస్థితులలో బయటకి వెళ్ళకూడదు అని అనుకుంటే నా ఫ్రెండు ఒకామే తన పిల్లలని మా ఇంట్లో కాసేపటికి వదిలి తను పని మీద బయటకి వెళ్ళి సాయంత్రం వచ్చి తీసుకు పోయింది ...హమ్మయ్య కాసేపు ఊపిరి తీసుకుందాం అనుకుంటుండగా ...

 ఇంకో ఫ్రెండు కూతురు ఫోను చేసి నాకు ప్రోజెక్ట్ లో హెల్ప్ కావాలంది ...నాకు కూడా అంతకన్నా ఏం కావాలి అని పిలిచి కూర్చోబెట్టి నాకు తెలిసిన సబ్జెక్టే అవ్వడం వల్ల్ల వివరించి చెప్పి, కొంత నేనుకూడా మళ్ళీ గుర్తు చేసుకున్నాను ......హమ్మయ్య ఇన్నాళ్ళకి నాకో స్టూడెంట్ దొరికింది ........



నా డిసెంబరు మాత్రం నాకు సుదీర్ఘంగా జరిగింది  ఎందుకో   ...అరెరె మా ఫ్రెండ్సు పిలుస్తున్నారు 31 "celebrations కి ప్లానింగ్ చేయాలి ...ఉంటామరి ...ఈ సంవత్సరమంతా నా ఇల్లు ఇలా నిండి పోయి ఆనందించింది .

 కొన్ని గంటలలో   కొత్త సంవత్సరం ...కొత్త కొత్త ఆశలతో రాబోతోంది ...ఏమి జరుగుతుందా అని ఆత్రుత గాను ఉంది ..నాకే కాదు ...బహుశా మీ అందరికి కూడా అలానే ఉండి ఉంటుంది ... మన "countdown మొదలయింది ...నేనైతే రేపటి నుంచి బిజీ, అందుకే మీ అందరి కి ముందుగానే

                                          మీ అందరికి నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు 

అల్లరే అల్లరి

మేము చేసినంత అల్లరి ...ఎవరూ చేసి ఉండరు అని నా అనుమానం ..అంత దారుణంగా ,చెత్త చెత్తగా ,పిచ్చి పిచ్చిగా చేసేవాళ్ళం .....

బహుసా అప్పుడు నాకు మూడేళ్ళు అనుకుంటా మా నాన్నమ్మా, అమ్మా వద్దన్నా వినకుండా మా బాబాయ్ నన్ను వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ తో కలిపి సైకిలు పై షికారు కి తీసుకెళ్ళాడు ...కొంతదూరం వెళ్ళిన తర్వాత దూరంగా చెరుకు తోట అంతా తీసేసిన తర్వాత మంటపెట్టారు , అది చూసి నేనేమొ ఇళ్ళు కాలిపోతున్నాయ్ బాబాయ్ అంటూ వెనుక కూర్చున్న నేను ఒక్కసారిగా లేచి నిల్చునే సరికి సైకిలు తొక్కే ఇంకో ఫ్రెండు బాలెన్స్ తప్పి కిందపడ్డాడు ..నన్ను పట్టుకుని కూర్చున్న మా బాబాయ్ నేనుకూడా ఒక్కసారిగా పడ్డాం ..కానీ నా పాదం  సైకిల్ చక్రం లో ఇరుక్కు పోయి చక్కగా మడమ దగ్గరున్న చర్మం మొత్తం ఊడి వచ్చింది ...నేను చేసిన పిచ్చి పనికి మా బాబాయ్ & కో కి బాగా తిట్లు , చీవాట్లు కూర్చోపెట్టి పెట్టింది మా నాన్నమ్మ ...దానికి మా అమ్మ వంత పాడింది .

ఇది జరిగిన కొన్నాళ్ళకి ...ఎన్నాళ్ళకో మరి తెలీదు ...కానీ కొన్నాళ్ళాకి ..ఏం జరిగిందంటే.....

మా బాబాయ్ లకి ఎప్పుడూ ఒకటే ఆశ ఆడపిల్లలైనా, మొగ పిల్లలైనా సరే అన్నిట్లో ఉండాలి ..ఎక్కడా భయపడకూడదు అని వాళ్ళ  అభిప్రాయం.అందుకు నాందిగా నన్ను ఎలాగైన పేద్ద ధైర్య వంతురాలిని చేయాలని ..ఏమిటేమిటో నేర్పిస్తూ ఉండేవాళ్ళు   , నేను కూడా తోక లాగ తిరుగుతూ ఉండేదాన్ని .


దీపావళీ అందరూ ఎంజోయ్ చేస్తూ అన్నీ కాల్చేస్తున్నారు , ఇంతలో మా బాబాయ్ వచ్చి నా చేతిలో సిసింద్రీ పెట్టి కాల్చ మన్నాడు , ఇంతలో మా నాన్నమ్మ ఎంటర్ అయ్యి చిన్నపిల్ల చేత ఎందుకురా ఇలాంటి పనులు వద్దురా అన్నా వినకుండా ఇద్దరం హుషారుగా కాల్చడం మొదలు పెట్టాము . (సిసింద్రీ అంటే తారాజువ్వలో ఫిల్ చేసే మందుని చిన్న కోన్‌ షేప్ పేపర్లో ఫిల్ చేసి నేలపై వదులు తారు అది దానిష్టమొచ్చినట్లు తిరుగుతూ ఎవరి మీదకైనా రాగలిగే అవకాశం చాలా ఎక్కువ ). నాకు బాగా కాల్చడం వచ్చిందని నమ్మకంతో మా బాబాయ్ పక్కకెళ్ళి తన పని తను చూసుకోవడం మొదలు పెట్టాడు , కాసేపటికి నేను వేసిన సిసింద్ర్రీ మా బాబాయ్ మీదకే వెళ్ళి తన ప్రేమ చూపించింది ...దాని ఫలితంగా మా బాబాయ్ పొట్ట  మీద చక్కని మచ్చ పడింది ...మళ్ళీ మా నాన్నమ్మ  అర్జంటుగా మా బాబాయ్ కి హిస్టరీ క్లాసు (అంటే పాత విషయాలను మళ్ళీ తవ్విందన్నమాట )తీసుకుంది ...మా అమ్మేమో మా బాబాయ్ గురించి  ఫిలాసఫీ (పాపం చిన్నవాడు వాడికి మాత్రం ఏం తెలుసు ఇలా అవుతుందని అని )...మరి

ఏమయిందో మరి మా బాబాయ్ నా జోలికి రావడం మానేసాడు ...కానీ ఒకసారి బుద్ది వంకరగా మారిందీ అంటే అది నిలువుగ అవ్వ డానికి మరి తాతలో , ఎవరో దిగిరావాల్సిందే ,

ఈ విషయం మాత్రం మా అమ్మ చెప్పింది ...

కొన్నాళ్ళకి మా ఇంటికి మా అత్త కొడుకు వచ్చాడు ..వాడు నేను తెగ సీరియస్ గా ఆడేసుకుంటున్నాము , మా నాన్నమ్మ వచ్చి ఎందుకే ఆ సైకిల్ తో ఆడతావు నీకు సైకిల్ గండం ఉందే అని అంది ..లేదు నాకేం కాదు అని వినకుండా స్టాండ్  వేసి ఉన్న సైకిల్ చక్రం తిప్పుతూ ఆడేసుకుంటున్నాం ..ఏమైందో ఏమో వాడు ఒక్కసారిగా సైకిల్ నా మీద తోసేసి వెళ్ళిపోయాడు .

ఆ సైకిల్ ఎంతో సున్నితంగా నా మీద పడి ఆ తర్వాత దాని బ్రేకు వచ్చి  చక్కగా నా కన్నుపైన ఉన్న కనుబొమ్మని ముద్దు పెట్టుకుంది ...కొంచం ఉంటే నా కన్నుమటాష్ ఐపోయేది ...ఈ సారి మా నాన్నమ్మ ఎవరికి ప్రైవేటు చెప్పాలో తెలియక నా మనవరాలో అంటూ గోల చేసి ఆస్పటల్ కి తీసుకువెళ్ళి కుట్లు,కట్లు వేయించుకొచ్చింది.

స్కూల్ల్లో వేస్తే నా అల్లరి తగ్గుతుందేమో అని అనుమానంతో మా నాన్నమ్మ తెలిసున్నవాళ్ళ స్కూల్లో జాయిన్ చేసింది ,రోజు దింపేవాళ్ళు ఒకళ్ళైతే ,మధ్యలో నాకు మాల్టోవా తీసుకుని మా అన్నయ్య వచ్చేవాడు . ఎలాగో కాలం హాయిగా ఉంది అనుకున్నారు మా వాళ్ళు , ఒకరోజు నేను ఇంటికి వచ్చే టైం కి నా చేయి వాచి పోయి ఉంది , విషయం ఏమిటంటే నేను నా పక్కన కూర్చునే బాల కిరణ్ ని వాడిని లావుగా ఉన్నావ్ బండ కిరణ్ అని తిట్టానని వాడు నా చెయ్యి చిన్నగా మెలిపెట్టి వదిలేసాడు .ఇంక చూస్కోండి మా నాన్నమ్మ , బాబాయ్ లు అందరూ దండెత్తుకొచ్చి మా టీచరు కే ఎదురు పాఠం చెప్పేసారు .

తర్వాత నుంచి నేను చేసే ప్రతీ పనికి నా వెనుక ఒకళ్ళుండే వాళ్ళు ..ఇది మా నాన్నమ్మ ఆర్డరు మరి ...మా తాతయ్య కి పుస్తకాలు చదివే  అలవాటు పాపం నా పుణ్యమా అని ఆయనకి చదివే తీరిక లేకుండాపోయింది . ఒకరోజు నన్ను గుడిలోకి తీసుకెళ్ళారు ఆడించడానికి , మా తాతయ్య నా దగ్గరికి వచ్చి .. అమ్మలూ ...నా తల్లి  కదూ కాసేపు కుదురుగా ఆడుకుంటావా ..నేను పుస్తకం చదువు కోవాలి అని అన్నారు ...నేను బుద్దిగా తలఊపి ...నేను ఆడుకోవడం మొదలు పెట్టాను ..ఎంత సేపని కూర్చుని కుదురుగా ఆడుకోవడం ..నాకు బోరు కొట్టి అక్కడ దేవుని కోసం వేలాడేసి  ఉంచిన ఉయ్యాల గొలుసు లొ ఒక కర్ర దూర్చి ఊగడం మొదలు పెట్టాను ..అబ్బో భలే బాగుందే ...ఇంకా బాగా ఊగుదాం తాత చూత్తున్నాడా...ఆ చూత్తునాడు పుస్తకం ....హమ్మయ్య ఇంకా బాగా ఊగితే ఇంకా బాగుంటుంది జూయ్ జూయ్ జుయ్య్.....జూయ్ జూయ్ జుయ్య్.....జూయ్ జూయ్ జుయ్య్.....ఢబేల్ ....అమ్మ బాబోయ్ పడ్డాను ....హమ్మయ్యా పెద్ద దెబ్బేమి తగలలేదులే తలకే కొంచం జేజి గారి గడప కొట్టుకుంది ..మరి కోపం వచ్చిందేమో ఆయన ఉయ్యాల ఊగానని ...హబ్బా కుంచం నెప్పిగా ఉంది ...తలంతా ఏదోలా ఉంది ...పాపం తాత పుస్తకం చదూతున్నాడు గా .....ఇంట్లోకి వెళ్దాం లే ....

అమ్ములూ ఏమైందే ఒక్కదానివే వస్తున్నావ్ ....ఏంటే ఆ గౌను ఎర్ర ఎర్రగా....ఏంటే ఆ చేతులు నెత్తి మీద ..తీయ్ ......హమ్మబాబోయ్ చేతులు నిండా ఆ రక్తమేంటే ...రామచంద్రా ...భగవంతుడా ...నా మనవరాలు ....ఒరేయ్ పెద్దబ్బాయ్ ...ఏమేవ్ లక్ష్మీ , శ్రీనూ , చిట్టీ ఇలా రండ్రా ....ఏవండోయ్ ఎక్కడున్నారు ....మా నాన్నమ్మ శోకాలు పెడుతూ అర వడం మొదలు పెట్టింది ...సాధారణంగా ఆవిడ అంతలా అరవదు ..అరిచిందంటే నాకేదో అయ్యిందనే అర్ధం ...ఆ ఖంగారు లో మా అమ్మ వస్తూ  గుమ్మనికేసి తన తలని కూడా చిన్నగా తగిలించి వచ్చింది ...ఆవిడకి కూడా చిన్నగా రక్తం రావడం మొదలు పెట్టింది , మా నాన్నమ్మ తన ఏడుపులో నా పేరుతో పాటు మా అమ్మ పేరు కూడ కలిపి ...మధ్యలో మా తాత గారికి కూడా ప్రైవేటు చెప్పేసింది, మా నాన్నమ్మ చదూకోలేదు కానీ అందరికి ప్రైవేటు చెప్పేస్తూ ఉంటుంది  ...ఈ లోగా నాకు నిద్రవచ్చి నాన్నమ్మ వళ్ళోనే పడుకుని నిద్రపోవడం మొదలు పెట్టాను ...కాసేపటికి ఏదో గోల గోలగా వినిపించింది , కళ్ళు తెరిచి చూస్తే మా అమ్మ ఏడుస్తూ , మా అమ్మని తిడుతూ మా నాన్న ..ఇంట్లో ఇంతమంది ఉన్నారు చిన్నపిల్లని చూసుకోవడం మాత్రం రాదు అంటూ , ఈ లోగా నేను లేవడం చూసి హమ్మయ్య నా బంగారు ఏం కాలేదుగా నొప్పిగా ఉందా తగ్గిపోతుందిలేమ్మా అని ఇంటికి తీసుకువచ్చేసారు ...ఆ వంక పెట్టి హాయిగా నేను స్కూలుకి డుమ్మా కొట్టేసి మా నాన్నమ్మ తో ఆడుకుంటూ ...మా తాత చెప్పే కథలు వింటూ బుధ్ధిగా ఉండడం మొదలు పెట్టాను .పాపం మా నాన్నమే నా జుట్టు కి పూల జడ వేయడానికి లేకుండా పోయిందే అని అప్పుడప్పుడూ మా తాత ని తిడుతూ శోకాలు పెట్టేది .

ఇవే కాదు ఇంకా చాలా అల్లరి ..మా కుక్క పిల్లతో ఆడుతూ దానికి కోపం తెప్పిస్తే అది నన్ను కరిచినంత పని చేయడం , మా అక్క తో సైకిలు నేర్చుకుంటూ ముళ్ళ కంపలో పడటం ...మా నాన్నమ్మ ఆ టైం లో ఊర్లో లేదు ...ఆ తర్వాత నన్నే కాదు మా అందరినీ వదిలేసి ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయింది ..మళ్ళీ తిరిగి రాలేదు ..బహుసా మాట వినటం లేదని కోపం వచ్చి వెళ్ళిపోయింది అనుకున్నా..అమ్మేమో దేవుడి దగ్గరకి వెళ్ళిపోయింది అని చెప్పింది .

మళ్ళీ తర్వాత చాలా రోజులు నేను బుద్ది గానే ఉన్నాను , కానీ  ఒకసారి మా ఇంటికి మా మావయ్య లు వాళ్ళ పిల్లలు వచ్చారు ... వాళ్ళు కూడా నా లాగే చాలా మంచి వాళ్ళన్నమాట ..అందరం కలిసి వీధిలో ఉన్న బావిలో నీళ్ళు తోడుతూ చేద అందులో పాడేసి కామ్‌ గా ఇంట్లోకి వచ్చి కూర్చున్నాం . ఆ తర్వాత విషయం తెలిసిన మా తాత చక్కగా అందరికి ఇంగ్లీషు పాఠం చెప్పేసారు .( ఆయన ఇంగ్లీషు మాస్టారు మరి ).మళ్ళీ బావి దగ్గరికి వెళ్తే అందరినీ సపోటా చెట్టుకి కట్టేస్తానన్నారు .హమ్మో దానికి కట్టేస్తే చిలకలు పడేసిన సపోటాలు ఎవరు తింటారు .వీధిలో బావి దగ్గరికి వెళ్తేనే తిడతారు ,ఇంట్లో బావి తోనే సరిపెట్టుకుందాం అని నీళ్ళు తోడటం మొదలు పెట్టాము , బుడుంగ్ ,తియ్ తియ్ తియ్ ,బడ బడ బడ, ....ఇంతలో బుడుంగ్ ....బుళక్ బుళక్ ...అయ్యొ మళ్ళీ చేద పడిపోయింది ..మళ్ళీ తాత తిడతారు అందుకుందాం కొంచం వంగి ...అయ్యొ కాలు జారి నూతిలో పడిపో...............హమ్మయ్యా ఎవరో నా కాలు చేయి పట్టుకున్నారు ..కనిపించటం లేదు చీకటిగ ఉంది కానీ గట్టిగా పట్టుకున్నారు ఎవరో ...నెమ్మదిగా లేద్దాం , అయ్యో అమ్ములూ .....అయ్యయ్యో ...ఎవరైనా ఉన్నారా....బావిలో పడేలా ఉంది పిల్ల ...రండర్రా ...హమ్మయ్య నన్ను మా పిన్ని , అమ్మ , అత్తలు అందరూ కలిసి పైకి లాగారు , ఓ పక్క నన్ను చూస్తూ ..మా మావయ్య కూతురుని కూడా తెగ ముద్దులు పెడుతున్నారు ..పాపం అదే నన్ను పడకుండా పట్టుకుంది , నాలాగే  చిన్నదే తను  కూడా.

 ఆ తర్వాత మేము చాలా రోజులు అల్లరి చేయలేదు ...ఎవరూ మళ్ళీ బావి దగ్గరకి కూడా వెళ్ళలేదు చాలా బేడ్ బావులు  రెండు సార్లు మా గురించి కంప్లయింట్ చేసాయ్ ,అవి రెండూ ఫ్రెండ్సేమో అని కోపం వచ్చింది మాకు .సైకిళ్ళు తొక్కుకుంటూ అవి పాడుచేస్తూ ,పడక కుర్చీకి కర్రలు తీసేసి మా చుట్టాలని కూర్చోమనడం ,  ఆవకాయ ముక్కలు అత్తలు చూడకుండా దాచేసుకుని రాత్రి పడుకునేప్పుడు తినేస్తూ , అప్పుడప్పుడు మేడ పైకి ఎక్కి పైనించి దారిం పోయే వాళ్ళమీద నీళ్ళు చిందించడం ,మధ్యలో  పుస్తకాలూ చదువుతూ ,అయిపోగానే చింపుతు అప్పుడప్పుడు గన్నేరు చెట్లు ఎక్కి గుడి పై వాలి ఉన్న కొమ్మల సాయంతో గుడి మీదకి కూడా ఎక్కే వాళ్ళం కూడా మా అమ్మ అంటూ ఉంటుంది "సెలవొస్తే కుక్కల్ని గుడి ఎక్కించొచ్చు " అని కానీ ఎన్ని సార్లు ప్రయత్నించినా మా పిరికి కుక్కపిల్ల పైకి ఎక్కేదే కాదు , బ్లేళ్ళ తో ఆడుతూ చిన్న చిన్న గా చేతులు కోసుకునే వాళ్ళం,అప్పుడప్పుడు మా చేతులు ,భుజాలు ఒకళ్ళకొకళ్ళు కొరుక్కోవడాలు, మా చిన్న మావయ్య కొడుకు బాత్రూం లో ఇరుక్కుపోతే మా అత్త స్టూలు వేసుకుని తీయడాలు . అందరూ తినాల్సిన టిఫిన్‌ ని మా బాబాయ్ వేసిన పందెం లో నెగ్గాలని నేను, నా చెల్లి కలిసి తినేయడం ,ఎప్పుడైనా కామ్‌ గా ఉన్నామంటే  ఏదో మంచి పని చేసామని మావాళ్ళు అనుకుని వచ్చి చూసేవాళ్ళు కానీ అక్కడ ఏమీ కనిపించేది కాదు ...ఎందుకంటే మేము వాటిని చక్కగా క్లీన్‌ చేసేసేవాళ్ళం మరి ,అల్లరి చేస్తే దొరకకుండా చేయాలి అని కొత్తగా నేర్చుకున్నాం, తర్వాత తెలిసేది అద్దాలు పగిలాయని .ఈ విషయం లో మా చెల్లెళ్ళు మాకు సాయం చేసేవాళ్ళు ,  మధ్య లో మా అమ్మమ్మ అప్పుడప్పుడూ మా వాళ్ళకి కంప్లయింట్ చేసేది కానీ అందరిని కలిపి తిట్టాలంటే అందరూ ఒక్కసారి దొరకాలిగా. ఒకళ్ళ ఇద్దరా అరడజను పైగా ఉండేవాళ్ళం , అర్ధరాత్రైనా అపరాత్రైనా వీధుల పడి తిరగడమే ...మరి పక్క వీధిలో చుట్టాలున్నారు వాళ్ళని కూడా కవర్ చేయాలి కదా,  "లూనా"  దొరికితే ఊరంతా తిరగడాలు ,మూడు ముంతకింద పప్పులు ...ఆరు మిరపాకాయ బజ్జీలు గా కాలం గడిపేసాము.ముందే చెప్పానుగా మా కన్న తెలివైన పోరి ఒకతి ఉంది అనివరుసల విషయం లో చెప్పానుగా  .అదేనండి మా చిన్న మావయ్య కూతురు .ఎప్పుడూ మా అమ్మ మ్మ కి అదంటేనే ఇష్టమని మాకు "doubt వచ్చేది , ఎందుకంటే అది చాలా మంచి పిల్ల అని మా అమ్మమ్మ అభిప్రాయం ..అందరూ ఒకలాగ ఉండి అదొక్కతే ఒకలా ఉంది  ఎలాగబ్బా మరి అనుకునేవాళ్ళం .ఇలాంటి "confusion ఉండకూడదని ,అదే కొన్నాళ్ళ కి అందరి అనుమానాలు తీర్చేసింది, ఒకరోజు తీరికగా కూర్చుని  పూసల దండ తెంపి చక్కగా ఒకొక్కటీ నోట్లో వేసుకుని మింగేసింది ...ఎలా  అని అడిగితే, ఇదిగో ఇలా అని మిగిలిన పూసలని కూడా మింగి చూపించింది .ఒకరోజు మా అమ్మమ్మ దానితో వాదిస్తూ " ఇలా ఐతే నేను మీ ఇంటికి రాను ఫో " అంది ....అంతే వెంటనే మా హీరోయిన్‌ " హమ్మయ్య రాక పోతే ఇంకా హాయి,హాయిగా ఉంటాము ఎంచక్కా "అంది , పాపం అప్పటి నుంచి మా అమ్మమ్మ తన అభిప్రాయాన్ని మార్చేసుకుంది ,ఏం చేస్తాం .. మేమేమి నేర్పించలేదు .
తర్వాత ఎవరి చదువులు వాళ్ళవి , ఎవరి గోలలో వాళ్ళం  ఉండిపోయి మా అల్లరి తగ్గించాము,కానీ కలిసినప్పుడు అల్లరి మానలేదు ..మా ఇంట్లో అప్పుడప్పుడు అర్ధరాత్రుళ్ళు పిశాచాలు ఏక్ తారాలు వాయిస్తాయి తెలుసా, ఇంకా తిక్కరేగితే గిటార్ కూడా టర్ టర్ అంటూ ఉంటుంది .అది మా మీద కోపం వస్తే మా మావయ్య  కొడుకు చేసే వింత రాగాలు అవి .ఇప్పటికీ భోజనాలకి అందరం కలిసి కూర్చుంటే మా కంచాల్లో ఆవకాయ ముక్కలు ,నచ్చిన కూరలు తారు మారు అవుతూ ఉంటాయ్ ,ఒక్కోసారి మాయం కూడా అవుతు ఉంటాయ్ .మాకు తోడుగా మా బాబాయ్ లు ,మావయ్యలు కూడా తమ వంతు సాయం చేస్తూ ఉంటారు .

మా అల్లరి ని ఇంతదాకా భరించిన వాళ్ళకి , ప్రస్తుతం భరిస్తూ మమ్మల్ని...ఇంకా భరించాల్సిన వాళ్ళకి మా అందరి తరఫున ధన్యవాదాలు ...మీరు కూడా ఇంచుమించు ఇలాగే పెరిగి ఉంటారు ..మనకైతే మనని చూసుకోవడానికి పెద్దవాళ్ళు ఉండేవారు ...


                                  మరి మీ పిల్లల సంగతో !!!!


తస్మాత్ జాగ్రత, ఎందుకంటే మన బాల్యాన్ని మనకి తిరిగి చూపేందుకు మనకోసమని పైనున్నమన నాన్నమ్మలు ,తాతయ్యలు దేవుని ద్వారా  పంపించిన అందమైన అద్దాలు (ప్రతిబింబాలు) .